माझ्या कवितेचा प्रवास – अमृता हमीने
आम्ही नोकरीनिमित्त कोईंबतूरला आठ वर्षे होतो. तिथे मराठी फारसं ऐकायला आणि बोलायला मिळायचं नाही. प्रत्येक वेळी फोन करून अगदी जवळच्या म्हणजे बहीण, भाऊ आदी लोकांना…Read More →
आम्ही नोकरीनिमित्त कोईंबतूरला आठ वर्षे होतो. तिथे मराठी फारसं ऐकायला आणि बोलायला मिळायचं नाही. प्रत्येक वेळी फोन करून अगदी जवळच्या म्हणजे बहीण, भाऊ आदी लोकांना…Read More →
तसा मी शांत आहे ना !
तुला माहीत आहे ना !
सुन्या वाटा पुढे जाती
धरोनी सावली हाती…Read More →
चालू होता प्रवास निर्धास्त मनाचा
पावलांना सराव होता त्या वाटेचा !
तुझ्यापर्यंत पोचणे हेच ध्येय होते
दृष्टीपुढे तुझे ते प्रिय चरण होते !…Read More →
कोलाहल हा कसला
खोलवर रुतलेला
सवयीचा झालेला
शांततेची शाल पांघरलेला…Read More →
हे ओठ जरासे हसले, अर्थ किती निघाले
डोळ्यांत लपले पाणी, जे बोलत काही नाही.
तो फसवी मजला कळते, परी त्यास ते न कळते
कसे वेड पांघरून घेते, मी बोलत काही नाही…Read More →
जीणेच व्यर्थ होते माझे तुझ्याविणा रे
शोधीत राहिले मी माझाच मीपणा रे
वाहून काळ गेला…Read More →
आयुष्य वेचताना सौजन्य ते जपावे,
आनंद वाटताना सौख्यासवे जगावे
हास्यातुनी खुले जे माधुर्य ते दिसावे,…Read More →
तापलेल्या काळजाला निश्चयाचा जोर आला
शोषितांनी सोसलेली वेदना एल्गार झाली !
काय सांगावी कुणाला बेगडी नीती जगाची…Read More →
रिक्त ही आळंदी। मुक्त देहू गाव।
भक्तीचा हा भाव। शांत शांत।।
सुना सारा गाव। सुनी झाली वाट।…Read More →
काळ्या करंद अंधारावर
लुक लुक दीपांची रांगोळी
शिर-शिर काटा मोडुन काढत…Read More →
All rights reserved © माझा मराठीचा बोल